بسیاری از تازه عروس و دامادها با فرضهای نادرستی دربارۀ روابط با پدر و مادر خود و همسرشان، زندگی مشترکشان را شروع می کنند. اول، فکر می کنند که پس از ازدواج رابطه شان با پدر و مادرشان تغییرنخواهد کرد و دوم، فکر می کنند که پدرر ومادر خودشان و همسرشان نقش مهمی در زندگی شان نخواهند داشت. اما باید بدانید که تا وقتی پدر و مادرها زنده هستند، در زندگی تان مؤثر خواهند بود.
اغلب اوقات، نیت پدر و مادرها خیر است، اما آنها هم مانند فرزندانشان سبب ایجاد یا تشدید اختلاف می شوند. در آغاز آنها هستند که به شما کمک می کنند، ولی به مرور زمان و با سالخورده شدن آنها، شما این فرصت را می یابید که محبت آنها را جبران و به کارهای آنها رسیدگی کنید. به هنگام بررسی و گفت وگو دربارۀ پاسخهایتان به ویژیگیهای که در زیر به آنها اشاره می شود، توجه کنید. ببینید که آیا این موارد در رابطۀ شما وجود دارد، یا اینکه آیا ممکن است که در آینده چنین شود؟ اگر چنین است، فکر کنید که آیا انتخاب می کنید تا شرایط را بپذیرید یا نه و برای پیشگیری چه گامهایی برمی دارید؟
آیا پاسخهایی که تا کنون داده اید، نشانگر نکات زیر است؟
به پدر و مادرتان بیشتر متعهد هستید یا به همسرتان
پیوند صمیمانه با پدر و مادر بسیار دوست داشتنی است، اما جروبحثهای متعدد در این زمینه، شاید نشانگر این نکته باشد که شخص هنوز خود را بیشتر فرزند پدر و مادر می بیند تا همسر. این امر در افرادی که ترجیح می دهند با پدر و مادرشان زندگی کنند تا تنها با همسرشان، بیشتر مشهود است. آنها پیش از هر تصمیم گیری در زندگی زناشویی خود، با پدر و مادرشان مشورت می کنند . معمولا کارهای روزانه شان را در کنار پدر و مادرشان انجام می دهند تا همسرشان.
احساس همیشگی و موجه تحقیر شدن از جانب پدر و مادر همسر
احساس تحقیر معمولا شدیدتر از احساس مورد تأییدپدر و مادر همسر نبودن است. اگر مشاهده کرده اید که مدام شما را جلوی نامزدتان یا دیگران تحقیر می کنند یا شنیده اید که پدر و مادر همسر آتی شما می کوشند تا او را از ازدواج با شما منصرف کنند، حواستان را جمع کنید. به احتمال زیاد این رفتار آنها تغییر نخواهد کرد. به این امید دل نبندید که پدر و مادر نامزدتان به مرور زمان به شما علاقه مند خواهند شد.
تبعیض آشکار
اگر شما یا نامزدتان به خویشاوندان خودتان کمک می کنید، اما اجازه نمی دهید که طرف مقابل به خویشاوندانش کمک کند، تبعیض قائل شده اید. متاسفانه ریشۀ این رفتار نابرابر فقط محبت بیشتر به خویشاوندان یا دوستان خود نیست. این خودخواهی، اغلب موارد دیگری مانند دارایی و وقت را نیزدربر می گیرد و حاکی از نگرشی است که در این جمله خلاصه می شود (( اگر به من مربوط می شود، مهم است، اگر به دیگری مربوط می شود، مهم نیست. ))
قدرت ایجاد آشفتگی یا مظلوم نمایی
برخی پدر و مادرها با وجود همۀ محبت و خوبیهایی که به فرزندشان کرده اند، قدرت خاصی در به هم ریختن اوضاع و ایجاد استرس دارند.
دیدارهای ساده یا گفت و گوهای کوتاه، ناگهان و به هر دلیلی به اختلاف، سوء تفاهم و یا دعواهای جدی تبدیل می شود.
این گونه افراد به طرز غیر قابل توصیفی از اغتشاشهایی که ایجاد می کنند، انرژی می گیرند. روش انتخابی آنها برای کشمکش، خواه ایجاد احساس گناه، ترس، وسوسه یا ناامیدی باشد، به هر حال روشی برای ادامۀ زندگی شان است و علت واقعی ندارند.
خردمندی گفته است: (( هیچ کس نمی تواند بدون اجازۀ شما از شما سوء استفاده کند ))
این راهنمایی را بپذیرید و اجازه ندهید که دیگران روش زندگی را به شما و همسرتان تحمیل کنند. احتمال خوشبختی شما در زندگی زناشویی هنگامی بیشتر می شود که در استحکام پیوند های خانوادگی تعادل را حفظ کنید و زندگی زناشویی تان را مقدم بشمارید.
برگرفته از کتاب کلید های همسران موفق
