وحشت زدگی چیست؟
وحشت زدگی به اوج رسیدن سریع اضطراب در موقعیت هایی است که بیشتر افراددر مواجهه با آن نگرانی خاصی احساس نمی کنند. وحشت غیرمنتظره و سریع بروز می کند در نتیجه نه تنها وحشت زده می شود بلکه ممکن است عامل ایجاد هراس را تشخیص ندهد و منتظر بدتر از آن بماند.هنگام وحشت زدگی ممکن است حالت های زیر به شما دست دهد:
-ترس شدید
-تنگی نفس
-خفگی یا احساسخفقان
-احساس خارش در دست و پا
-تپش قلب
-بی حالی
-فشار،کشیدگی یا درد در قفسه سینه
-لرزش یا رعشه
-سرگیجه یا حواس پرتی
-برافروختگی
-اخشکی دهان
-تهوع یا استفراغ
-لزج شدن پاها
-تاری دید،یا دیدن نقاطی جلوی چشم
-تنش عضلانی.
احتمال دارد این افکار به ذهنتان خطور کند:
-ممکن است بمیرم
-ممکن است کنترلم را از دست بدهم،دستپاچه شوم و دیگران از حال خرابم آگاه شوند.
-نکند دیوانه یا مجنون شوم.
-نکند به خودم یا دیگران آسیب بزنم.
-نکند غش کنم و از پا درآیم.
هنگام وحشت زدگی ممکن است سعی کنید:
-از موقعیت فرار کنید.
-توجه خود را منحرف کنید.
-از کسی کمک یا قوت قلب بگیرید.
ترس از خود ترس
حملات وحشت زدگی از مشکلات شایع اضطراب هستند.گاهی آنی اتفاق می افتند و شخص را شگفت زده می کنند اما بیشتر در موقعیت های پیش بینی شدنی رخ می دهند. در هر دو حالت این حملات وحشت آورند.بنابراین تعجبی ندارد که شخص از تجربه کردن خود ترس بترسد. ترس از خود ترس در هر فردی متفاوت است. معمولا افراد می کوشند از مکان ها و موقعیت هایی که ممکن است موجب وحشت شوند اجتناب کنند. برخی هم از مکان هایی که ممکن است موجب بروز وحشت شوند یا دسترسی به کمک نداشته باشند اجتناب نمی کنند.
برای درمان وحشت زدگی ما کلاس ها و جلسات مشاوره فردی کاملی نیز در مجموعه مشاوره گروه همراه در نظر گرفته ایم و جهت هماهنگی با ما جهت شرکت در جلسات مشاوره برای درمان وحشت زدگی با ما در تماس باشید.
“وحشت زدگی” اجتناب از حملات ترس آور یا پرهیز از روی دادن مککر ترس و وحشت های آنی است. در مورد وحشت زدگی و چگونگی غلبه بر آن بیشتر توضیح می دهیم.
ترس های بی اساس
بیشتر کسانی که دچار حملات وحشت می شوند قادر به ادامه روال عادی زندگی خود نیستند. آن ها زندگی خود را به گونه ای سازمان می دهند که اضطراب و اثرات آن به حداقل برسد. عده ای دیگراز موقعیت های وحشت آور می گریزند (مانند مراکز خرید،صف های بانک،وسایل حمل و نقل عمومی)،به این امید که ترس شان کاهش یابد. بعضی نیز از دکتر،دوستان، اقوام یا حتا غریبه ها تقاضای کمک می کنند زیرا احتمال می دهند غش کنند، بمیرند،کنترل خود را از دست بدهند یا دیوانه شوند.
اگر این اجتناب ها باعث محدودیت در زندگی عادی شوند به اصطلاح گفته می شود که فرد به هراس از فضای باز دچار شده است.( معنای تحت اللفظی این عبارت در زبان یونانی ترس از مرکز خرید است اما اغلب به اشتباه ترس شدید از فضاهای باز به طور عام معنا می شود).
حمله های وحشت برای عده ای در زمان های و مکان های پیش بینی پذیر رخ می دهد.کسانی که در برابر کنجکاوی دیگران وحشت زده می شوند ممکن است هراس اجتماعی داشته باشند. موفعیت های بارزی که مبتلایان به هراس اجتماعی از آن ها می ترسند عبارتند از:صحبت در جمع،خوردن و آشامیدن در حضور دیگران،نوشتن نام یا امضا کردن در برابر عموم،ملاقات با افراد جدید،شرکت در گروه ها و استفاده از توالت عمومی.
دیگر مکان ها و موقعیت های پیش بینی پذیر ارتفاعات، مکان های بسته،تاریکی، ترس از آب و هواپیما را شامل می شود. وحشت همچنین ممکن است در مواجهه با حیوانات کوچک،حشرات،عنکبوت یا خزندگان روی دهد.اگر این ترس ها شدت یابند و در روال عادی زندگی اختلال ایجاد کنند ممکن است شخص به هراس ویژه دچار شده باشد.
برگرفته از کتاب مدیریت اضطراب
