مشکلات رایج در تربیت کودک

مشکلات رایج در تربیت کودک 

در این مقاله  به برخی مشکلات رشدی و رفتاری معمول و دردسرهایی که برای خانواده ایجاد می شود، اشاره می کنیم:

کودک نق نقو

نق،غرغر،ونگ ونگ،شکایت،یا هر اسم دیگری که بر آن بگذاریم،بسیاری از والدین با آن آشنایی کامل دارند.لحن صدای کودکی که خواهشی را به اصرار تبدیل می کند،خصوصاً اگر کار همیشگی او باشد،ممکن است پدر و مادر را آشفته خاطر کند. بسیاری از والدین شکایت می کنند که کودکشان هرگاه دهان خود را باز می کند،با صدایی جیغ مانند و تو دماغی شروع به نق زدن می کنند.آنان به موارد بی شماری اشاره می کنند:برای خوردن چیزی قبل از شام نق می زنند،در اتومبیل و بخصوص هنگام دیدن پدر بزرگ و مادر بزرگ مدام نق می زنند.داشتن چنین فرزندی برای بسیاری از والدین دشوار است.شاید از درون از کوره به در روند و جوش بیاورند و کم کم نگران زمانی شوند که دیگر علاقه ای نداشته باشند ساعاتی را با فرزندان خود سپری کنند.اغلب این مسئله والدین را وا می دارد تا در جستجوی کمک فردی متخصص برآیند.

کودک نحس

کودک نحس از حدود 18 ماهگی کج خلق و نحسی باور نکردنی از خود نشان می دهد.رفتار کودک نحس ممکن است به قدری غیر قابل تحمل شود که به ناچار مجبور شوید او را از مهدکودک بیرون بیاورید.گاهی کودک تا هشت بار در روز نحسی می کند و سرو صدای او حتی تا سر خیابان نیز شنیده می شود.بعضی وقت ها حتی همسایگان با پلیس تماس می گیرند و و گزارش میدهند کودکی در  همسایگی آنان مورد بدرفتاری و ضرب و شتم قرار گرفته است!

کودکان به صورت های متفاوتی نحسی می کنند:خود را به زمین می اندازند،تا آن جا که می توانند و قدرت دارند با صدای بلند جیغ می زنند،ناسزا می گوینددست و پای خود را به زمین می کوبندو گاهی اوقات نفس خود را حبس می کنند تا آنجا که رنگ صورتشان کبود می شود.نحسی این کودکان از 30 ثانیه تا 30 دقیقه به طول می انجامد.آنان از این روش برای تاثیر گذاشتن بر دیگران و رسیدن به خواسته های خود استفاده می کنند.برای مثال،اگر به درخواست چنین کودکی جواب رد بدهند،ممکن است نحس شود.

کودکی که در تخت خود نمی خوابد

چنین کودکی درواقع تخت خوابی ندارد،یا اینچنین به نظر میرسد.او مقابل تلویزیون روی زمین به خواب می رود تا هنگامی که والدینش برای خواب آماده شوند،بعد با خوشحالی میان آن دو جای راحتی پیدا می کند و می خوابد.او اصلاًحاضر نمی شود روی تخت خواب اتاق خود بخوابدو والدینش با وجود کوشش های زیاد نتوانسته اند حریف او شوند و دیگر تسلیم شده اند.در ضمن آنان نمی توانند کودک را وادار کنند مثلاً سر ساعت مناسب بخوابد.او معمولاً هر زمان که بخواهد می خوابد.بسیاری از شب ها بین ساعت 19.30 تا 10.30 جلوی تلویزیون به خواب می رود.وقتی پدر یا مادر او را بلند می کند تا در تخت بگذارد بیدار می شود.اگر والدین او را در تخت خواب خودشان نگذارند،با صدای بلند فریاد می کشد تا بالاخره آنان تسلیم شوند.

کودکانی که از خوابیدن در تخت خود امتناع می کنند،در طول شب دائم از تخت پایین می آیند،یا چندین بار بیدار می شوند و این مسئله ممکن است معضلی واقعی برای والدینی باشد که اغلب خسته از کار روزانه شدیداً به خواب شب نیاز دارند.

بازیکن بد

این کودک از باختن بیزار است.تا آنجا که والدین او به یاد می آورند،گرایش به بلند پروازی و جاه طلبی داشته است.شاید در آغاز پدر و ماذر این حقیقت را که پسرشان پرجرات است،پنهانی ستوده باشند،ولی عملاً او را تشویق نکرده اند تا انتظار داشته باشد که در هر بازی یا فعالیتی برد با او باشد.او بازنده ی بداخلاقی است

بهبود مشکل رفتاری کودک

کودک نق نقو،نحس،کودکی که از خوابیدن در تخت خود امتناع می کند،و بازیکن بد ،همه و همه یک مشکل مشترک دارند:رفتارشان باعث بروز برخورد هایی بین آنان با والدینشان و در برخی موارد با آموزگاران و حتی همسن و سالان آنها می شود.والدین اینگونه کودکان اغلب امیدوارند رفتار مشکل آفرین ،خود به خود از بین برود.شاید افراد بسیاری آنان را نصیحت کرده باشند که این مشکل “گذراست”و اینکه بالاخره کودک این مرحله را پشت سر می گذارد،اما بسیاری موارد عکس آن صادق است و مشکل وخیم تر می شود.

بهبود رفتار کودک تنها زمانی امکان پذیر است که والدین وارد عمل شوند،به این ترتیب که آنان برای واکنش نشان دادن به رفتار کودک باید روش های صحیح دیگری را فرا گیرند.این مستلزم آن است که والدین بی درنگ و صادقانه به مبارزه با این مشکلات همت کنند و در روشی که قبلاً برای برخورد با آن مشکل اتخاذ کرده بودند،تغییری دهند.حل مشکل برای بسیاری از والدین ساده است:آنان فقط نیاز به اتخاذ روشی متفاوت با قبل،برای برخورد با رفتار کودک خود دارند.اما در مورد تعداد اندکی از والدین تغییرات مهم دیگری نیز لازم است.برای مثال والدینی که درگیر علایق،کار یا فعالیت های دیگر خود هستند،ممکن است به نیاز های کودکان خود از قبیل توجه،مراقبت،مهربانی و نظارت مناسب بر کارهای آنان بی توجه باشند.شاید لازم باشد آنها در اولویت های خود تجدید نظر کنند و زمان بیشتری برای فرزندانشان در نظر بگیرند. برخی از والدین نیز تنها به اصلاحاتی جزئی در تدابیر و روش هایی که تا به حال استفاده می کردند نیاز دارند.نوع و میزان تغییر تا حدی به نوع مشکلی که پدر و مادر درگیر آن هستند بستگی دارد.

مرکز مشاوره گروه همراه –  سعادت آباد