اشخاص خوش خواب….اشخاص بد خواب

اشخاص خوش خواب ، اشخاص بد خواب

خوابیدن از ضروریات زندگی هر جانداری می باشد که در انسان دارای پیچیدگی های بیشتری است.در مشاوره فردی و روان درمانی میزان خواب و نحوه خوابیدن همواره توسط درمانگر مرکز مشاوره گروه همراه مورد پرسش قرار می گیرد و تعاریف و دلایلی را مراجع برای خواب بیان می کند که توسط روان درمانگر مورد بررسی قرارا می گیرد.معمولا اکثر مردم در آرزوی خواب راحت و آرام می باشند،افراد از نظر میزان نیاز بدن به خواب و حتی خواب رفتن ،نحوه خوابیدن،رویاهای شبانه با یکدیگر  تفاوتهای زیادی دارند اما میتوان آنها را در ساده ترین حالت به دو دسته خوش خواب ها و بدخواب ها تقسیم کرد.

آن دسته از مردم که به سهولت و سرعت ( در ظرف 5 تا 15 دقیقه) به خواب میروند؛ با خوش خلقی از خواب برمی خیزند و خود را سرحال می بینند افراد خوش خوابی هستند.

این افراد در طول فعالیتهای جسمی و فکری روزانه، هیچگونه احساس خستگی نمی کنند.

دارای وزن متعادل هستند و دستخوش اضطراب های بی دلیل نمی شوند، زیرا کمبود خواب پارادکسال ندارند. علائم آنسفالوگرام مغز این افراد نیز زمانهای طولانی از خواب عمیق را نشان می دهد.

اما اشخاص بد خواب؛ به سختی به خواب می روند، یعنی ساز و کارهای بیداری آنها کاملا مراقب است و مانع به خواب رفتن بدن و کاهش فعالیتهای آن میشود و شخص موفق نمیشود در ظرف 15 تا 30 دقیقه بخواب رود.

همچنین به سختی بیدار می شوند. این دسته از افراد در طول روز چرت می زنند و در تمرکز حواس نیز دچار مشکل می شوند، همیشه احساس نگرانی میکنند، پرخوری می کنند یا کاملاً بی اشتها هستند و بنابراین وزنشان نامتعادل است. همچنین کمبود خواب پارادکسال دارند. خواب آنها سطحی است و تابش هر نور ضعیف و شنیدن هر صدای خفیف خوابشان را برهم میزند. در علائم آنسفالوگرام مغز، ادوار کوتاه خواب عمیق آنها بیشتر در اواخر شب دیده میشود.

کم خواب ها و پرخواب ها

بعضی اشخاص زیاد می خوابند و بعضی ها خیلی کم. بین این دو حالت میانگینی وجود دارد که دکتر هارتمن آنرا عادی می نامد.

کم خواب یا پرخواب بودن هیچ ربطی با کیفیت خواب شخص ندارد. کسی که طبیعتش فقط 5 ساعت خواب می طلبد، اگر این چند ساعت با کیفیت عالی از خواب سبک و پاردکسال همراه باشد و روز بعد علائم خستگی در او دیده نشود، جزو اشخاص خوش خواب محسوب خواهد شد.

 مدت زمان خواب عمیق شخص کم خواب با مدت زمان شخص پرخواب برابر است، ولی این خواب عمیق در سیکل کوتاه تری ظاهر میشود. همچنین، خواب مرحله پاردکسال شخص کم خواب کوتاه تر از خواب مرحله پارادکسال شخص پرخواب است، ولی در عوض پرمحتواتر و پرهیجان تر نیز هست. چنین شخصی کمتر بیدار میشود و زودتر به خواب میرود. حال آنکه در شخص پرخواب معکوس است.

پس اگر شخصی نیاز به خواب وی کم یا زیاد شود یا اگر این نیاز برحسب ادوار زندگی ( تغییر آب و هوا، نوع فعالیت و…) تغییر کند، نباید نگران شود. در بعضی مواقع خواب به مثابه شیوع غریزی بازیابی قوای از دست رفته، به منظور برقراری دوباره تعادل، عمل می کند. آنچه مهم است کیفیت خواب است که از درجه انبساط عضلات و بشاشیت شخص در زندگی روزانه و در ساعات بیداری خیلی زود معلوم میشود و بقیه جزو مشخصات فردی انسان است و میدانیم که هیچ فردی از نظر شخصیتی، با فرد دیگر شباهت کامل ندارد.

 مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد