باور های بازدارنده یا سوق دهنده فرمان ها و دستورات اکثراً ناخودآگاه و گاه خودآگاه هستند و زن یا مرد را از انجام رفتار یا تجربه احساسی به خصوص باز می دارند و شما را مجاز به انجام آن کار نمی دانند.اگر هم بار مثبت داشته باشند، سبب می شوند فرمان های باز دارنده یا محدود کننده در قالب جملات کوتاه فرمان دهند، برای مثال هیچ کار پرخطری نکن! کافی است از همین پیام در هدف گذاری و برنامه ریزی زندگی پیروی کنید.آنگاه خواهید دید که به طور خودکار تمام کارها و رفتارهایی که مستلزم ریسک و خطر هستند و هیجانی خاص دارند، از فهرست زندگی شما حذف خواهند شد.
بازدارنده ها، سوق دهنده ها یا محدود کننده ها نقشی مهم در نمایشنامه هدف گذاری زندگی فرد، زن یا شوهر دارند.آنها در دوران کودکی هر یک از افراد ریشه دارند و درواقع جانشین دستورات پدر یا مادر شما هستند که اکنون نیستند ولی تأثیرات ناخودآگاه خود را همچنان دارند.دستورات بازدارندگی بیشتر در قالب نکن ها و نباش ها خودنمایی می کنند و در ناخودآگاه شما زن یا مرد زیاد پرسه می زنند.در اینجا با توجه به بحث برنامه ریزی در زندگی زناشویی به چند مورد اشاره می کنیم:
بازدارنده های روانی مخل در برنامه ریزی زندگی زناشویی:
هیچ کار پرخطر،سخت و پردردسری را انجام نده
مرد یا زنی که با این پیام ناخودآگاه به زندگی زناشویی ورود پیدا کرده،وقتی طرف مقابلش می خواهد عملی مفید اما ریسکی انجام دهد،به لحاظ این که روحیه ترس بر ذهنش حاکم است، او را از حرکت و رفتار باز می دارد و در واقع خودش مانع رشد و پیشرفت زندگی اش می شود.
– این کار را نکن، آبرویمان میث رود
– این کار را نکن، به زحمتش نمی ارزد.
این همه هدف گذاری و برنامه ریزی! بابا بی خیال، به دردسر هایش نمی ارزد.
– دنیا دو روز است.حرف های شما عمر نوح می خواهد.
– من اساساً با کاری که آخر و عاقبتش معلوم نباشد، موافق نیستم.
همینطور که می بینید ، وقتی بحث هدف گذاری و برنامه ریزی پیش می آید، چون زن یا مرد با پیام ” نکن” بزرگ شده اند،ناخودآگاه دلایلی می آورند که مانع انجام، حرکت و برنامه ریزی خود یا همسرشان می شود.زن و شوهر باید با این پیام ضربه زننده به شدت مبارزه کنند و آن را از دایره ذهن و زندگی و برنامه ریزی خود بزدایند.
موفق نشو
گاهی زن یا مرد با پیام موفق نشو پا به زندگی زناشویی می گذارند. در چنین وضعیتی زن یا مرد تلاش زیادی برای موفق شدن می کنند، اما از موفقیت خود لذتی نمی برند چون احساس خوبی به تلاش هایشان ندارند.گاهی زن و گاهی مرد با این حس می خواهند برنامه ریزی کنند، اما همیشه یکی از دو احساس متضاد و مزاحم در مسیر و تجربه برنامه ها وارد شده و اجازه ادامه برنامه ریزی ها را نمی دهد و مانع ادامه کار می شود. چنین زن و شوهر هایی توانایی های خود را دست کم می گیرند و در فرصت سوزی مهارت پیدا می کنند و وقتی با شکست یا مانعی رو به رو می شوند، گاهی آن را به دو نفرشان نسبت می دهند که ما موفق بشو نیستیم، موفقیت مال ما نیست، ما دست به هرکاری بزنیم، می دانیم شکست می خوریم،اگر هم نخوریم یک موفقیت درجه چندم است.وقتی این پیام فضای روانی خانواده را پر کند، زن و شوهر دیگر انگیزه ای برای موفقیت ، هدف گذاری و برنامه ریزی ندارند.حال اگر زن و شوهر قصد دارند خود را در مسیر برنامه ریزی قرار دهند، باید در قالب مثال، خاطرات، روحیه و داستان شدیداً با این پیام و روحیه بازنده مبارزه کنند و به جای آن پیام ” ما دست به هرکاری بزنیم یا به هرکاری اراده کنیم، موفق می شویم” را جایگزین کنند و در زندگی زناشویی خود آن را ترویج دهند.
برگرفته از کتاب مدیریت زمان در زندگی زناشویی
کوتاه، آموزنده، بسیار مفید و راه گشا