بدن برای لمس کردن است

بـــــدن برای لـــمس کــــــــــردن اســـــت 

هر چه به من ربط پیدا می کند در بدنم است. لمس بدن من یعنی لمس من. اگر از لمس من اجتناب کنید یعنی بطور عاطفی از من فاصله می گیرید. در جامعه ما فشردن دست یکدیگر یکی از راههای ابرازدوستی و نزدیکی با فرد دیگر است. وقتی در موارد نادری کسی از دست دادن با دیگری خودداری می کند این پیام را می رساند که در رابطه آنها مشکلی به وجود آمده است. در همه جوامع شکلی از تماس فیزیکی به عنوان خوشامدگویی افراد جامعه به یکدیگر وجود دارد.

برای لمس افراد جنس مخالف در هر جامعه ای راه های مناسب و نامناسبی وجود دارد. حساسیت های اخیر در رابطه با ارعاب جنسی، راه های نامناسب این کار را نشان داده است.اما در زندگی زناشویی، این خود زوجین هستند که راه های مناسب و نامناسب را تعیین می کنند. مسلما بدرفتاری جسمی در هر جامعه ای ناپسند شمرده می شود و سازمان های اجتماعی برای کمک به ” زنان کتک خورده و شوهران آسیب دیده” تشکیل شده است. بدن ما برای لمس کردن آفریده شده نه برای کتک خوردن.

عصر ما را عصر آزادی جنسی دانسته اند . در برخی جوامع بعضی از زن و شو هر ها آزادانه با مردان و زنان دیگر ارتباط جنسی برقرار می کنند. اما حتی کسانی که به دلایل اخلاقی با این وضعیت مخالفت نمی ورزند به لحاظ عاطفی آن را زیانبار می دانند. نیاز ما به عشق و صمیمیت خصیصه ای دارد که به ما اجازه نمی دهد به همسرمان جنان آزادی بدهیم . زما نی که ما از رابطه جنسی همسرمان با فردی دیگر باخبر می شویم درد عاطفی عمیقی وجودمان را فرا می گیرد و صمیمیت غیر ممکن می شود.دفاتر کار مشاوران پر از زنان و مردانی است که سعی می کنند با ضربه عاطفی ناشی از عدم وفاداری همسرشان مقابله کنند. اما این ضربه در مورد کسی که زبان اصلی عشق او تماس فیزیکی است دو برابر دردناک است. آنچه که او عمیقا در آرزوی آن است –یعنی عشق و محبت از راه تماس فیزیکی – اکنون به شخص دیگری اعطا می شود.حالا مخزن عشق او نه تنها خالی است بلکه به کلی منفجر شده است. رفع نیازهای عاطفی این فرد به تلاش وسیع جهت ترمیم آسیبی که وارد شده است نیاز دارد.

بـــــحران و تـــمـــاس فیـــــزیکی

 در زمان های بحران تقریبا بطور غریزی یکدیگر را در آغوش می کشیم.چرا؟ زیرا تماس فیزیکی از راههای قدرتمند ابراز عشق است. ما در زمان بحران بیش از هر چیز نیاز داریم که محبت دیگران را احساس کنیم. ما همیشه نمی توانیم رویدادها را تغییر دهیم اما اگر احساس کنیم که مورد مهر و محبت قرار داریم می توانیم بحران ها را پشت سر بگذاریم.

همه ازدواج ها زمانی دچار بحران می شوند. مرگ والدین اجتناب ناپذیر است. سالانه هزاران نفر در اثر تصادف اتومبیل فلج می شوند یا می میرند. بیماری استثناء قائل نمی شود. یاس و دلسردی بخشی از زندگی ماست. مهمترین کاری که شما در زمان بحران می توانید برای همسرتان بکنید این است که او را دوست بذارید. اگر زبان اصلی عشق همسرتان تماس فیزیکی است، هیچ چیز مهم تر از این نیست که وقتی گریه می کند در آغوشش بگیرید. کلمات شما ممکن است معنای چندانی نداشته باشد اما تماس فیزیکی شما به او نشان می دهد که به او توجه دارید و مراقبش هستید. بحران ها فرصت فوق العاده ای برای ابراز عشق هستند. تماس محبت آمیز شما تا مدت ها پس از بحران به یاد خواهد ماند. ناکامی شما در لمس او هرگز فراموش نخواهد شد. 

مرکز مشاوره گروه همراه – سعادت آباد