بروز احساس در خانواده

بروز احساس در خانواده 

ازدوران خردسالی فکرمان این بود که خود را کنترل کرده و کار جاهلانه نکنیم. این بدان معنا است که پیمانه صبرمان از احساسات منفی پرشده و هر لحظه بر حجم این احساسات که موجب مشکلات ذهنی و جسمی فراوانی شده اند، اضافه می شود. بر اثر همین احساسات منفی حس می کنیم داریم منفجر می شویم و نمی دانیم با آنها چه برخوردی داشته باشیم. یافتن راهی که بشود احساسات منفی را بیرون ریخت و یا بروزشان داد می تواند در حفظ تعادل روانی و رفتار مثبت با استرس به ما کمک کند. این یعنی یادگیری زدایی تعدادی انواع رفتار و مکانیسم های سازگاری و کشف شیوه ابراز احساسات طوری که به دیگران صدمه نزند وبرای رهایی از دست احساسات منفی مفید باشد.

چالش

اگرهر چند مدت یک بار احساسات خود را تخلیه نکنیم حس می کنیم که داریم منفجر می شویم. یعنی به جای اینکه از راه درستش وارد شویم از راه نادرست و منفی داد و قال کردن و اوقات تلخی به راه انداختن برای تخلیه احساسات خود استفاده می کنیم. این گونه رفتار بیش از آنکه برای تسکین آثار استرس مفید باشد زیانبار است. همه ما به گونه ای با این باور شرطی شده ایم که اگر به دنبال راهی برویم تا خود را تخلیه کنیم دیگران فکر می کنند که ما شخص ضعیف النفسی هستیم و قادر نیستیم متعادل باشیم و احساسات خودمان را کنترل کنیم. پس باید راهی پیدا کنیم تا به راحتی احساسات منفی را بیرون بریزیم و اگر در این زمینه موفق نشویم یا هیچ طرحی و برنامه ای نداشته باشیم احساس ناکامی بیشتری کرده و بر میزان استرس و تاثیر مخرب آن افزوده خواهد شد. منابع و امکانات زیادی برای بیرون ریختن و تخلیه احساسات در دسترس است که اگر از این منابع به خوبی استفاده کنیم، می توانیم در ادامه روند فرایند تخلیه احساسات منفی درست عمل نماییم. چالش درک زمان نگهداری احساسات منفی انباشته شده و یافتن راهی درست برای بیرون ریختن آنها بدون اینکه به دیگران صدمه ای زده باشیم، است. یک بار دیگر بر اهمیت و فواید تخلیه درست احساسات تاکید می کنیم زیرا بدین ترتیب حس خوشایندی به ما دست می دهد و وضع سلامتی مان بهتر می شود. همه بایستی در پی تخلیه استرس و احساسات منفی درونی خود باشیم تا منافع زیادی بدست آوریم و این کار چندان سخت ودور از دسترس نیست.

حقایق

هر چند که همه بر روی احساسات منفی خود تمرکز داریم ولی احساس ناکامی، خشم و نومیدی و گاهی حتی احساسات منفی یا خنثی در ذهن و فکر ما زیادتر می شود. باید یاد بگیریم آنها را چگونه از هم مجزا کرده و هر یک را در جای مخصوص خویش قرار دهیم. می توانیم آنها را به شراکت بگذاریم و راههایی را برای تشدید احساس مثبت بیابیم. اهمیت پیدا کردن راه برخورداری از احساس مثبت کمتر از راه تعامل با احساس منفی نیست.

تخلیه احساس منفی خود یک مهارت است و باید همه در رشد آن بکوشیم. این مخصوصا برای افراد مجرد مفید می باشد. ما در کنار دوستان و آشنایان نزدیک، زن یا شوهر نسبتا راحت تر احساس خودمان را بروز می دهیم زیرا به آنان اعتماد می کنیم. اما این کار برای یک فرد مجرد تا حدی چالش برانگیز است.

معمولا احساسات منفی خودبه خود با گذشت زمان قبل از این که آثار مخرب بر جای بگذارند، از بین می روند. می دانیم که اگر موردی منفی در محیط کار و یا در اجتماع برای ما پیش آمده باشد و سعی کنیم آن تجربه را گاه و بی گاه از ذهن بگذرانیم و یا نحوه تعامل با آن را بارها بازبینی کنیم در نهایت برای خود آنقدر بزرگش می کنیم که به رفتار خشن، پرخاشگرانه و یا اضطراب مبدل می شود. به قدری در مورد اتفاق پیش آمده اندیشه می کنیم که ناگهان متوجه می شویم دیگر زمان خواب از دست رفته، سردرد می گیریم و به ناراحتی مزمن دستگاه گوارشی مبتلا می گردیم.

              مقاله « مشاوره افسردگی » هم شاید برای شما جذاب باشد!!

در واقع احساسات بد وجود ندارد بد بودن احساسات به نحوه تعامل ما با آنها بر می گردد. در ذیل ایده هایی برای تعامل با احساسات بد ارایه می شود که لازم است آنها را به خاطر بسپارید و در صورت داشتن احساس منفی استفاده کنید:

* تلاش کنید هیجانات قوی خود را بشناسید.

* بهتر است به جای نشان دادن احساس خود آن را بیان کنید.

*به یاد داشته باشید که هر احساسی هم داشته باشید و یا هر چقدر هم طولانی شود نباید به دیگران ضرر برسانید.

* وقتی به بیان احساس منفی خود با دیگران می پردازید به آنان بگویید که به کمکشان نیاز دارید و از اینکه در کنارتان هستند احساس خوشحالی می کنید.

* از پذیرش عدم اطمینان در چگونگی حس نهراسید. اگر ادعا کنید که می دانید در دل شما چه خبر است در حالی که نمی دانید، بدانید که این ادعا ضررش بیشتر از سودش است.

* برای تخلیه حس منفی همیشه لازم نیست از واژگان استفاده کنید. گاهی یک تماس ساده مثل گرفتن دست دیگری و ساکت نشستن در کنار فرد دیگر اثرش همانند حرف زدن با اوست.

* تنها آدمی نیستید که در زندگی گرفتاری و مشکلات دارید. بدانید که هر کس به اندازه کافی برای خودش مشکل دارد و دیگران چه گناهی کرده اند که باید تاسف خوردن شما را بشنوند.

* اگر می خواهید گریه کنید، این کار را انجام دهید. گریه علامت ضعف نیست، بلکه نشان حساسیت می باشد. دوست خوب آن است که تا خود را به او نزدیک می دانید و در نزد او گریه می کنید خوشحال شود و از شما ممنون باشد.

برگرفته از کتاب سرنخ برای مقابله با استرس روزانه 1+50

مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد