تشخیص افتراقی اختلال اوتیسم با اختلالات دیگر
اوتیسم و عقب ماندگی ذهنی ، اوتیسم و اسکیزوفرنی ، اوتیسم و اختلال شنیداری ، اوتیسم و نابینایی ، اوتیسم و انزوای اجتماعی ، اوتیسم و آسپرگر ، اوتیسم و رت ، اوتیسم و اختلال از هم پاشیدگی کودکی .
تفاوت اختلال اوتیسم و عقب ماندگی ذهنی
در اختلالات طیف اوتیسم تقریبا 75 الی 85 درصد این کودکان از IQ و ضریب هوشی کمتر از نرمال برخوردارند و حدود 10 درصد آنان نیز دارای یک تونایی خاص می باشند ( جزیره هوشی دارند ) که این توانایی خاص در ورزش یا هنر … می باشند ، ولی در عقب ماندگی ذهنی همان طور که می دانیم و از نامش پیدا است تمامی این کودکان ضریب هوشی کمتر از متوسط و نرمال را دارا هستند که این خود یکی از تفاوت های کودکان اوتستیک و عقب مانده های ذهنی می باشدو دیگر تفاوت آنها این است که کودکان عقب مانده ی ذهنی ارتباط چشمی دارند و به همه نگاه می کنندو همچنین علاقه ی زیادی به برقراری ارتباط با افراد عادی دارند در صورتی که کودکان اوتیستیک نه علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران دارند و نه ارتباط چشمی دارند ، البته افراد عقب مانده ی ذهنی ، در همه ی زمینه های رشدی تاخیر دارند و تنها شباهت این دو دستهاز کودکان با یکدیگر ، داشتن رفتارهای تکراری مثل ( پیچاندن دست یا زیاد تکان دادن بدن و پیچش بدن ، خود تحریکی و …) می باشد .
تعداد زیادی از کودکان عقب مانده ی ذهنی به مانند کودکان اوتیستیک یک سری علائق محدود تکراری ( کلیشه ) دارند.
تفاوت اختلال اوتیسم و اختلال دیداری
افرادی که کم بینا و نابینا هستند به دلیل مشکل دیداری که دارند با افراد دیگر ارتباط برقرار نمی کنند ولی کلامشان و تعاملشان آسیب ندیده است و تفاوت این افراد با افراد اوتیستیک در این است که افراد اوتیستیک مشکل بینایی ندارند ولی دوست ندارند که ببینند یعنی ارتباط چشمی برقرار نمی کنند ولی در یک سری افرادی که نابینا و کم بینا هستند رفتارهای خود تحریکی و فشار دادن چشم و حرکات بدن دیده می شود که این رفتارها در فرد اوتیستیک نیز می توان مشاهده کرد .
تفاوت اختلال اوتیسم و اسکیزوفرنی
بیماری اسکیزوفرنی اکثرا در دوران بزرگسالی تشخیص داده می شود یعنی اگر وجود داشته باشد ، تا دوره ی بزرگسالی آشکار نمی شود در صورتی که اختلال اوتیسم دارای یک سن طلایی تشخیص است ، یعنی بهترین سن مداخله و تشخیص 2 الی 3 سالگی است و در اوایل کودکی مشخص می گردد .
اشخاصی که دارای اختلال اسکیزوفرن می باشند دارای توهم می باشند ولی در اشخاص اوتیستیک توهم وجود ندارد . افراد اسکیزوفرن به محیط اطرافشان اعتماد ندارند و نسبت به محیط و پیرامونشان بدبین می باشند ولی افراد دارای اختلال اوتیستیک دارای افکار عجیب و غریب نیستند و دارای نوعی اختلال شناختی هستند .
تفاوت اختلال اوتیسم و اختلال شنوایی
افرادی که ااختلال شنوایی دارند ، یعنی یا ناشنوا یا کم شنوا هستند . در اصل به دلیل اینکه صداها را یا اصلا نمی شنوند و یا کم می شنوند ، پس قاعدتا به صداهای اطرافشان واکنش نشان نمی دهند . در صورتی که افراد اوتیستیک صداها را می شنوند ولی دلشان نمی خواهد که صداها را بشنوند به عبارتی صدا را می شنوند ولی واکنشی از خود نشان نمی دهند. افراد کم شنوا یا نا شنوا که دارای اختلال شنوایی هستند ، چون صداها را کم می شنوند یا اصلا نمی شنوند سعی می کنند با تقلید یا لب خوانی با دیگران ارتباط برقرار کنند ولی افراد اوتیستیک هیچ گونه تلاشی برای برقراری ارتباط با دیگران نمی کنند .
تفاوت اختلال اوتیسم و انزوای اجتماعی
کودکانی که در رشد عمومی نسبت به هم سن و سالان خود عملکرد پایینی دارند ، دچار انزوای اجتماعی هستند و تعداد زیادی از این کودکان دچار انزوای اجتماعی ، از نظر گفتار از خود تاخیر نشان می دهند و مهارت های اجتماعی آنان بسیار نامناسب است ، که این مشکل بیشتر در اجتماع بروز پیدا می کند و اگر بتوان مهارت های اجتماعی آنان را در فرصت و محیط مناسب رشد داد ، عملکرد آنها درهمه ی زمینه ها بهبود پیدا می کند .
البته این کودکان جنبه هایی از عقب ماندگی ذهنی رانیز از خود نشان می دهند که تا حدودی شبیه به اختلال اوتیسم است، که اگر در رفتار و حرکات آنان با دقت نگاه کنیم ویژگی های آنان با کودکان اختلال اوتیستیک متفاوت است .
تفاوت اختلال اوتیسم و اختلال از هم پاشیدگی کودکی
اختلال از هم پاشیدگی کودکی ( سندروم هلر یا جنون کودکی ) ، که ویژگی اصلی این اختلال همان رشد طبیعی تا 2 سالگی و از دست دادن مهرت های قبل از 10 سالگی ، از دست دادن مهرت های کلامی ، از دست دادن مهرت های غیر کلامی ، از دست دادن کنترل روده و مثانه ، از دست دادن تعامل و ارتباط اجتماعی ، آغاز بیماری بین 3 تا 4 سالگی است گه معمولا به دلیل وجود ویژگی های فوق با ختلال اوتیسم تشخیص اشتباه می گیرد .
در اختلال رت تخریب زودتر از هم پاشیدگی کودکی حرکات غیر عادی است ، یعنی پیچش و مالش دست وجود ندارد ولی در اختلال رت حرکات غیر عادی دست مشاهده می گردد.
تفاوت اختلال اوتیسم و اختلال رت
کودکان دچار اختلال رت که آمار آن در پسران صفر است و فقط در دختران مشاهده می گردد و ویژگی منحصر به فردی دارد که همان مالش و پیچش دست هاست که شاید همین حرکات این کودکان با کلیشه و حرکات تکراری کودکان دچار اختلال اوتیسم مشترک است و باعث می شود که تشخیص اشتباه صورت گیرد . البته کودکان دچار اختلال رت دارای ویژگی های دیگری هستند ولی در این کتاب فقط به شباهت این دو اختلال اشاره می گردد. به دلیل اینکه این شباهت باعث تشخیص غلط با اختلال اوتیسم می گردد.
تفاوت اختلال اوتیسم و آسپرگر
کودکان اختلال اوتیسم نسبت به کودکان دچار اختلال آسپرگر از نظر ویژگی های شناختی ، حرکتی ، رفتاری ، خودیاری و اجتماعی ضعف بیشتری از خود نشان می دهند و مشکلات بیشری دارند . اختلال آسپرگر که امروزه که امروزه یکی از طیف های اوتیسم به شمار می رود تا حدودی متعادل تر هستند و گفتار مناسبی دارند، به عبارتی ” بچه های بهتری بودن ” را می توان برای آنان به کار برد و شباهت ای دو باهم می تواند ضعف در مهرت های ارتباطی و خودیاری و…. باشد که تمام این ویژگی ها در کودکان دچار اختلال اوتیسم شدت بیشتری دارد .
برگرفته از کتاب ارزیابی ، تشخیص و درمان کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم
مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد
