روانشناسی
هیچ آزمایش ساده ای برای تشخیص اینکه کودک ترنسجندر یا تراجنسیتی است یا خیر، وجود ندارد. متخصصان غالباً به ایده اصرار، پایداری و پافشاری در مورد اینکه آیا کودک فقط یک دوره خاص را پشت سر می گذارد یا نه، اشاره می کنند. این بدان معناست که هر چه کودک اصرار بیشتری داشته باشد و هرچه مدت زمان این اصرار بیشتر باشد، احتمال اینکه عقیده خود را درمورد داشتن جنسیت متفاوت تغییر دهد، کمتر است. در حالی که موارد زیر علائم احتمالی ترنسجندر بودن کودک است، اما این علائم هیچ قطعیتی ندارند.
تراجنسیتی یا ترنسجندر به شخصی می گویند که هویت یا بیان جنسیتی متفاوتی از جنسیت اختصاصی خود (در بدو تولد) را تجربه می کند. «نوجوانان تراجنس» یک اصطلاح فراگیر است، به این معنا که علاوه بر افرادی که هویت جنسی شان مخالف جنسیت معین آنها است، افرادی که خود را منحصراً مرد یا زن نمی دانند را نیز شامل می شود (گاهی اوقات به عنوان genderqueer، غیر دوتایی، دوجنسیتی، pangender، دارای جنسیت سیال نامیده می شوند). برخی از متخصصان پزشکی تراجنسی بودن را به عنوان جنس سوم دسته بندی می کنند.
نکته قابل توجه این است که هویت جنسی مستقل از گرایش جنسی است، و افراد تراجنس ممکن است به عنوان دگرجنسگرایان، همجنسگرایان، دوجنسگرایان (بای سکشوال)، غیرجنسگرایان (آسکشوال) و غیره شناخته شوند.
اختلال (دیسفوریا) جنسیتی – پریشانی یا کشمکشی که فرد به دلیل ناسازگاری جنسیت فیزیکی که از بدو تولد به او اختصاص داده شده است و هویت جنسیتی خود، متحمل می شود و احساس می کند که این دو با هم در تضاد اند. این بدان معناست که جنسیت فیزیکی با هویت جنسیتی فرد مطابقت ندارد.
بسیاری از کودکان رفتارهایی را نشان می دهند که هنجارها و کلیشه های معمول جنسیتی را به چالش می کشد ولی به هیچ عنوان به معنای تراجنسیتی بودن او نیست. با این وجود، برخی علائم احتمالی وجود دارد که می تواند نشان دهنده ترنسجندر بودن یا وجود سردرگمی جنسیتی در کودک باشد.
اگر کودک شما تراجنسی یا درمورد هویت جنسیتی خود مردد باشد، ممکن است متوجه شوید که مایل به شرکت در فعالیت هایی هستند که معمولاً با جنس مخالف مرتبط است. مسلماً کودکی که تراجنس نیست هم ممکن است به اسباب بازی ها و / یا بازی های مرتبط با جنس مخالف علاقه مند باشد، بنابراین نکته مهم آن است که به طور خودکار این رفتار را به معنای ترنسجندر بودن فرزندتان ندانید.
به طور معمول، هنگامی که کودک در حدود 4 یا 5 سال سن دارد، می خواهد درمورد مدل مو و پوشش خود قدرت انتخاب داشته باشد. کودکان تراجنسیتی معمولاً در مورد مدل مو و / یا سبک پوشش خود بسیار سر و صدا نشان می دهند و اگر نظر والدین با آنچه می خواهند متفاوت باشد، ممکن است اعتراض کنند. اگرچه هر کودکی متفاوت است، اما به طور کلی، دختران تراجنسیتی دوست دارند که موهای کوتاه تری داشته باشند، در حالی که پسران ترنس جندر موهای بلند را ترجیح می دهند.
اگر فرزندتان نامی متناسب با جنسیتش دارد، ممکن است پذیرش این نام برایش در صورت تراجنسیتی بودن، مشکل باشد. اگر متوجه شدید که کودک شما در مورد تغییر نام خود صحبت می کند یا از دیگران می خواهد او را با نام دیگری صدا کنند (به خصوص نامی که مناسب جنس مخالف باشد)، این مساله می تواند نشانه ای از مشکل او در رابطه با مسائل مربوط به جنسیت باشد.
اگر می شنوید که فرزند شما خود را به عنوان جنس مخالف معرفی می کند (به عنوان مثال - دخترتان می گوید پسر است)، این می تواند نشان دهنده ترنس جندر بودن او باشد (یا وجود سردرگمی جنسیتی). اغلب اوقات، یک کودک تراجنسیتی می گوید: "من یک دختر / پسر هستم" به جای "کاش یک دختر / پسر بودم". اگر این رفتار را در فرزند خود تشخیص دادید، از آنها بپرسید که "چرا" خود را به عنوان پسر / دختر معرفی می كنند.
نشانه واضحی از وجود مشکلات هویت جنسیتی در هر کودک، استفاده آنها از دستشویی های مناسب جنس مخالف است. با این حال، بیشتر اوقات، این اولین تغییر در رفتار دستشویی رفتن نیست که والدین متوجه می شوند. در عوض، کودکان ترنسجندر یا کودکانی که درمورد جنسیت خود مردد هستند، ممکن است به دلیل تمایل به نگه داشتن خود، به جای استفاده از دستشویی های مناسب جنسیتشان، دچار مشکلاتی شوند. خوب است که کودک بتواند این حرف را به والدین یا بزرگترهای قابل اعتماد خود بزند. اما اگر در رفتار استفاده از دستشویی فرزندتان تغییراتی مشاهده کردید، پرسیدن در این مورد اشکالی ندارد.
هرچه تعداد بیشتری از افراد خود را به عنوان تراجنسی معرفی نمایند، نیاز به داشتن ضمایر خنثی جنسیتی بیشتر آشکار می شود. ضمایر شخصی برای همه افراد مهم است. اما برای کسانی که درمورد هویت جنسیتی خود مردد هستند، ضمایر شخصی می تواند به معنی پذیرش و یا طرد شدن توسط دیگران باشد. اگر کودک شما با ضمایر جنسیتی مخالف با جنسیت فیزیکی اش، خود را معرفی می کند، می تواند تراجنسیتی باشد. توجه داشته باشید که آیا فرزند شما با شناخته شدن به عنوان جنس مخالف احساس راحتی بیشتری می کند یا خیر. درباره اینکه چه ضمایری را ترجیح می دهند، از آنها سوال کنید.
مانند مدل مو، وقتی کودک حدود 4 یا 5 سال دارد، می خواهد در مورد آنچه که می پوشد، نظر بدهد. اگر وقتی کودک خود را به خرید می برید، تصمیم به خرید در بخش مناسب جنسیت مخالف خود بگیرد، این ممکن است نشان دهد که کودک شما ترنس جندر است. البته، این موضوع همچنین می تواند به سادگی نشان دهنده این باشد که آنها می خواهند مدهای مختلف را امتحان کنند، زیرا بسیاری از کودکان به نوعی لباس می پوشند و بازی می کنند که هنجارهای جنسیتی را به چالش می کشد.
با اینکه این مورد نشانه ای بسیار کلی ست، اما اگر کودک به شرکت در ورزش هایی که برای جنسیت مخالف شناخته می شوند، علاقه نشان دهد، ممکن است ترنس باشد.
شاخص مهم هرگونه مبارزه یا سردرگمی در کودک وجود پریشانی است. در مورد کودکی که ترنس است (یا درمورد هویت جنسیتی خود مردد است)، پریشانی ممکن است به طرق مختلفی مانند بحث های روزانه در مورد انتخاب لباس قبل از رفتن به مدرسه ظاهر شود.
متأسفانه، افسردگی و افکار خودکشی اغلب در افراد تراجنسیتی و جوانانی که با مشکلات هویت جنسیتی دست و پنجه نرم می کنند، وجود دارد. منبع افسردگی ممکن است از نگرانی های مختلفی ناشی شود مانند:
اگر علائم افسردگی را در نوجوان تراجنس خود مشاهده کردید، یا اینکه متوجه می شوید که افکار خودکشی را بیان می کنند، باید از متخصص کمک بگیرید.
چه از تراجنسیتی بودن فرزندتان مطمئن باشید و چه در مورد اینکه آیا جنسیت خود را زیر سوال می برد، مطمئن نیستید، جستجو برای پشتیبان حرفه ای، همواره مهم است. پزشکان یافتن یک درمانگر یا مشاور متخصص در زمینه مسائل هویت جنسیتی و کودکان را توصیه می کنند. متأسفانه، بسیاری از والدین به دلیل امید به دوره ای بودن این رفتار در فرزندشان، به دنبال مداخله خارجی نیستند. صرف نظر از اینکه کودک شما چیزی موقتی را تجربه می کند یا هویت خود را واقعاً زیر سوال می برد، داشتن یک درمانگر متخصص می تواند بسیار مفید باشد.
یک درمانگر می تواند به فرزند شما (و به طور کلی واحد خانواده) کمک کند تا تصمیم بگیرد که چه تغییراتی را ایجاد کند و جدول زمانی آن تغییرات را تعیین نماید. وی همچنین می تواند شما را به سایر حمایت ها و منابع مانند گروه های حمایتی، پزشکان و غیره ارجاع دهد. اگر کودک شما ترنسجندر ست یا هویت جنسیتی خود را زیر سوال می برد، بسیار حیاتی است (به عنوان والدین) که هنگامی که فرزندتان در محل حضور ندارد، شما جایی برای ابراز ترس و مقابله با رفتار های شخصی در مورد جنسیت داشته باشید.
علاوه بر این، هیچ اطلاعاتی برای آموزش والدینی که در این موقعیت سخت قرار می گیرند در دسترس نیست. مهم است که خود را آموزش دهید، نه تنها به منظور دانستن علائم احتمالی که باید به دنبالشان باشید، بلکه همچنین باید از کودک و متخصصان خود سوالات مناسبی بپرسید.