شهامت داشته باشید
شهامت میل به انجام کاری حتی در موقع ترس است.اگر برای مدت زمان مدیدی از نظر عاطفی به دیگران وابسته بوده ایم تصمیمات مستقل گرفتن درباره ی زندگی خودمان و پذیرفتن این خطر که مورد تایید دیگران نباشیم موجب ترس و هراس مان خواهد شد. تنها راه موجود برداشتن گام های کوتاهی است که به تنهایی بتواند ما را سرپا نگه دارد. حتی گام های کودکانه می تواند ما را جلوتر برد و بهتر از آن است که اصلا گامی بر نداریم. وقتی حتی کمی از شهامت پنهان درون خود بهره می گیرید از میزان توانمندی ، اعتماد و غرور خود تعجب می کنید.
کارتی به ابعاد سه در پنج روی یخچال یا آیینه ی خود نصب کنید یا آن را داخل کیف پول خود بگذارید که مرتب یادآوری تان کنند: هیچ کس نگفته این کار ، کار ساده ای است! اغلب اوقات ما در بطن وجودمان فرضیه ای داریم که می گوید انجام امور باید ساده باشد و اگر ما با چالش های سختی مواجه شویم به معنی آن است که ما بدیم یا دنیا علیه ماست. با چنین نگرشی که خود را قربانی می بینیم بدیهی است که خرد شویم و هرگز نفهمیم چقدر می توانیم قوی و خلاق باشیم. تغییر هرگز بر ترس غلبه نخواهد کرد. وقتی با چالش دست به گریبان شده و پیروز می شویم یا وقتی بر ترس غلبه می کنیم احساس شگفت انگیز توفیق و تفوق را تجربه می کنیم.
از نگرشی که انتظار ساده بودن کارها را دارد و به این شکل شما را وادار به مخالفت و ستیزه می کند، بپرهیزید. از گفتن جملاتی مثل (آیا وحشتناک نیست؟) بپرهیزید.طرز تلقی شما دشمن شماست. منفی بینی و منفی گویی مسری است و اگر برای تان امکان دارد از بودن در اطراف کسانی که به بیماری منفی گویی مزمن دچارند بپرهیزید.
مقاومت و ستیزه بر درد و رنج می افزاید
در کلاس هایی که چگونگی زایمان طبیعی به مادران آموزش داده می شود، به آن ها یادآور می شوند که درد زایمان در صورت مقاومت ناشی از ترس ، تشدید خواهد شد. به آنان یاد می دهند که : ( به درون درد تنفس کنند) این به آن معنا نیست که نفس کشیدن درد را کاهش می دهد بلکه رها کردن خویش توانایی پذیرش درد را افزایش می دهد.
در گروه درمانی با افراد داغدار به کسانی بر می خوریم که در مقابل رنج مقاومت می کنند. تشویق شان می کنیم که در درد ماوا گزینند به عبارتی درد را تجربه کنند به خود اجازه دهند که درد را حس کرده و برای آن کاری کنند.این روش اغلب متحیرشان می کند زیرا به آنان گفته شده که موقع درد باید لب بالا را گاز بگیرند.
مقاومت درد را چندین برابر می کند! هرچه در مقابل دیگران و رویدادها بیشتر مقاومت کنیم آنچه را که با آن ستیزه می کنیم بیشتر به سوی خود می کشانیم. مقاومت و مخالفت بحران می آفریند . مقاومت کردن فشردگی ، سفتی و انعطاف ناپذیری می آفریند. سفتی ، انقباض و انعطاف ناپذیری ، ما را آسیب پذیر می کند. در طوفان های سهمناک ، درختان بلوط کهن ایستادگی می کنند اما بید خود را به دست باد می سپارد. درخت بید به جای مقاومت و ستیزه می گذارد باد به شاخه هایش شلاق بزند و واضح است که شانس بقای خود را افزایش می دهد. این فرمول را به خاطر بسپارید:
مقاومت و آسیب پذیری
وقتی مقاومت را در خویش تجربه می کنید ببینید با چه چیزی یا چه کسی مخالفت می کنید؟ چه شرایط ، خاطره ، نوع نگرش یا رابطه ای شما را با درد تهدید می کند؟ آیا با مخالفت و مقاومت درد را تشدید نمی کنید؟
الگوهای مقاومت خویش را کشف و به وجودشان اعتراف کنید. این حقیقت را بپذیرید که منبع درد وجود دارد و شما هم در برابرش مقاومت می کنید . سرانجام انتخاب کنید که می خواهید درد باشد تا اقدامی مناسب برایش بیابید. مقاومت واکنشی کور است نه انتخابی آزادانه.توانایی در انتخاب عمل ، آزادی می آفریند.
برگرفته از کتاب زن و رهایی از وابستگی
مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد
