افسردگی بعد از زایمان یا اضطراب بعد از زایمان چه حسی دارد؟ از علائم افسردگی پس از زایمان چه می دانید؟ از کجا می توان فهمید که به این عارضه دچار شده اید و در صورت ابتلا به این عارضه باید چه کار کنید؟در زیر علائم افسردگی و اضطراب پس از زایمان به زبانی ساده توضیح داده شده است.
هنگامی که لیست علائم مربوط به افسردگی پس از زایمان را می خوانید، لطفا چند نکته بسیار مهم را به خاطر بسپارید:
- ممکن است که شما همه علائم ذکر شده در زیر یا حتی اکثر آنها را تجربه نکنید. افسردگی و اضطراب پس از زایمان، بیماری هایی نیستند که در همه ی افراد به یک شکل ظاهر شوند. تجربه شما از این بیماری ممکن است فقط شامل برخی از علائم باشد و شما ممکن است علائم دیگر را هرگز تجربه نکنید.
- بسیاری از افراد ممکن است هر از گاهی و یا به مدت یکی دو روز متوالی، احساس های ذکر شده در لیست زیر را تجربه کنند. به هر حال همه ی ما در زندگی با روزهای بدی مواجه می شویم و افسردگی و اضطراب پس از زایمان، تنها مشکلاتی نیست که یک مادر پس از زایمان با آن مواجه می شود. زنان مبتلا به افسردگی و اضطراب پس از زایمان، برای مدت زمان حداقل دو هفته و یا حتی بیشتر، علائم دیگری را نیز تجربه می کنند که می تواند زندگی روزمره ی آنها را سخت تر کند.
- افسردگی و اضطراب پس از زایمان گاهی اوقات همراه با هم هستند. این بدان معنا است که ممکن است به کمی از هر دو، یا به هر دو به طور کامل مبتلا باشید.
نشانه های افسردگی پس از زایمان
اگر در ۱۲ ماه گذشته بچه دار شده اید و برخی از این علائم را تجربه کرده اید، ممکن است که به افسردگی پس از زایمان دچار شده باشید:
- احساس می کنید که در حال دست و پا زدن هستید! البته نه به این صورت که “خب! این مادر شدن هم سخت چیزیه ها!” بلکه حس شما بیشتر شبیه این است که “من دیگر نمی تونم! من نمی توانم این کار را انجام دهم! این از توان من خارج است! دیگر نمی توانم!” شما دقیقا احساس می کنید که از عهده ی مادر بودن بر نمی آیید. حتی ممکن است از خود بپرسید که آیا واقعا لازم بود که مادر شوید!
- به شدت احساس گناه می کنید، چرا که فکر می کنید باید بهتر از اینها وظیفه ی مادرانه ی خود را ایفا کنید. احساس می کنید کودک شما لیاقت بهتر از شما را دارد. شما همیشه نگران این هستید که کودک شما احساس بدی دارد، زیاد از حد گریه می کند، خوشحال نیست و نگران هستید که نتوانید با او ارتباط برقرار کنید. حتی ممکن است به این فکر کنید که کودک شما بدون شما، شرایط بهتری خواهد داشت.
- ممکن است احساس کنید که با کودک خود پیوند عاطفی ایجاد نکرده اید. ممکن است تصور کنید که توانایی آن مادرهای افسانه ای که در تلویزیون میبینید را ندارید و مادر خوبی نیستید. همه مبتلایان به افسردگی پس از زایمان چنین احساسی ندارند، اما بسیاری از مادران چنین حسی را تجربه می کنند.
- نمی توانید درک کنید که چرا این اتفاق ها می افتند. شما خیلی گیج شده اید و واقعا ترسیده اید.
- شما بسیار حساس شده اید و زود از کوره در می روید. حوصله ی هیچ چیزی را ندارید و همه چیز شما را ازار می دهد. نسبت به کودک خود، یا شریک زندگی خود و یا دوستانتان که بچه ندارند، احساس کینه می کنید. شما به شدت خشمگین هستید.
- شما هیچ احساسی ندارید. احساس پوچی و بی حسی می کنید و به اجبار فقط حرکات فیزیکی روزمره را انجام می دهید.
- تا اعماق روح خود غمگین هستید. شما نمی توانید دست از گریه کردن بردارید، حتی زمانی که دلیلی واقعی برای گریه کردن وجود ندارد.
- احساس نا امیدی می کنید. حس نا امیدی در شما به قدری زیاد است که فکر می کنید این وضعیت هرگز بهتر نخواهد شد. شما مانند یک شکست خورده احساس باخت، ضعف و نقص می کنید.
- شما یا میلی به غذا خوردن ندارید و یا فقط غذا خوردن حال شما را بهتر می کند.
- شما نمی توانید هنگامی که کودک خواب است به راحتی بخوابید، حتی نمی توانید در هر زمان دیگری هم بخوابید. ممکن است بتوانید بخوابید، ولی در نیمه های شب بیدار می شوید و هر چقدر هم که خسته باشید نمی توانید دوباره بخوابید. و یا شاید تنها کاری که به آن تمایل دارید خوابیدن است و میلی به انجام دیگر کارهای ضروری ندارید. به هر حال، هر کدام یک از این موارد که باشد، خواب شما به حالت پیچیده ای در آمده است و این فقط به خاطر حضور یک نوزاد جدید با ساعات خواب متغییر نیست.
- توانایی تمرکز کردن ندارید. نمی توانید حواس خود را روی یک موضوع متمرکز کنید. نمی توانید به کلماتی که می خواهید بگویید فکر کنید. نمی توانید به یاد بیاورید که قرار بود چه کاری انجام دهید. نمی توانید تصمیمی بگیرید. احساس می کنید در مه گم شده اید.
- احساس می کنید از همه جدا شده اید. احساس غریبی نسبت به اطرافیان خود دارید، مثل اینکه دیواری نامرئی بین شما و بقیه جهان وجود دارد.
- ممکن است که شما همه کارها را درست انجام می دهید. ورزش می کنید. ویتامین های خود را مصرف می کنید. معنویات خود را تقویت می کنید. یوگا انجام می دهید. ولی همیشه فکر می کنید که چرا فقط من نمی توانم از پس این مساله برآیم؟ احساس می کنید که باید بتوانید از این شرایط خارج شوید، ولی نمی توانید.
- حتی ممکن است به فکر فرار و ترک خانه به سر شما بزند. ممکن است تصمیم بگیرید که یک خیابان یک طرفه را برعکس رانندگی کنید، کلی قرص مصرف کنید و یا راهی پیدا کنید تا از این بدبختی خلاص شوید.
- احساس می کنید که یک جای کار می لنگد. ممکن است به درستی ندانید که افسردگی و یا اضطراب دارید، ولی متوجه هستید که احساس شما مثل قبل نیست و ممکن است فکر کنید که دیوانه شده اید.
- وحشت دارید که این وضعیت برای شما همیشگی باشد و خود قدیمی را برای همیشه از دست داده اید.
- از این وحشت دارید که اگر از کسی درخواست کمک کنید، مردم شما را قضاوت کنند و یا در نهایت در عوض کمک کردن بچه را از شما بگیرند.
روش های درمان افسردگی پس از زایمان
اگر علائم افسردگی پس از زایمان دارید، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید و درمان خود را آغاز کنید.
دو روش درمانی اصلی برای درمان افسردگی پس از زایمان وجود دارد: دارو و تراپی.
هر یک از این دو روش می تواند به تنهایی مورد استفاده قرار گیرد و مشکل شما را حل کند، ولی در صورت به کارگیری هر دو روش به صورت همزمان می توان به نتایج بهتری رسید. همچنین بهتر است که در زندگی روزمره خود چند تغییر سالم ایجاد کنید. ممکن است به چند آزمون و خطا احتیاج باشد تا پزشک شما بتواند در نهایت بهترین روش درمانی را برای شما انتخاب کند.
دارو
این داروها، مواد شیمیایی تنظیم کننده خلق و خو را تغییر می دهند. هر چند آنها بلافاصله نتیجه بخش نیستند، ولی با مصرف مداوم آنها می توان طی چند هفته به نتیجه رسید و شما می توانید تفاوت را در خلق و خوی خود حس کنید.
برخی از افراد با مصرف داروهای ضد افسردگی دچار عوارض جانبی می شوند. این عوارض جانبی ممکن است شامل خستگی مفرط، کاهش میل جنسی و سرگیجه باشد. اگر احساس می کنید که عوارض جانبی این داروها، علائم افسردگی شما را بدتر می کند، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف برخی دارو های ضد افسردگی در دوران شیردهی مجاز است و مصرف برخی دیگر از این دارو ها مجاز نیستند.
در صورتی که خودتان به کودک شیر می دهید، حتما پزشک را در جریان قرار دهید.اگر سطح استروژن شما پایین باشد، ممکن است پزشک برای شما هورمون درمانی را توصیه کند.
تراپی
روانپزشک، روانشناس و یا سایر متخصصان بهداشت و روان می توانند در رابطه با مشکلی که دارید به شما مشاوره دهند. تراپی می تواند به شما کمک کند تا افکار مخرب خود را شناسایی کنید و برای مقابله با این گونه افکار به دنبال راهکارهای موثری باشید.
خودمراقبتی
این بخش از تراپی ممکن است دشوارتر از چیزی باشد که به نظر می رسد. تمرین مراقبت از خود به معنای این است که به خودتان سخت نگیرید. شما به هیچ عنوان نباید بیش از حد توان، از خود انتظار داشته باشید و نباید بیش از حد تلاش کنید.
دیگران هم نمی توانند از عالم غیب درک کنند که شما به چه چیزی احتیاج دارید، پس بهتر است به دیگران بگویید که به چه چیزی نیاز دارید. کمی برای خود وقت بگذارید ولی خود را منزوی نکنید. به گروه مادران تازه کار بپیوندید و از پشتیبانی و حمایت همدیگر استفاده کنید.
مشروبات الکلی یکی از عوامل بروز و تشدید افسردگی است که همچنان باید از مصرف آن خودداری کنید. در عوض برای بهبودی بدن خود تلاش کنید. یک رژیم غذایی متعادل را در نظر بگیرید و هر روز ورزش کنید، حتی اگر فقط یک پیاده روی ساده در خیابان محل زندگیتان باشد. تراپی به بیشتر خانم ها کمک می کند تا در عرض شش ماه احساس بهتری پیدا کنند، ولی به ندرت ممکن است در برخی از مادران دوره ی بهبودی طولانی تر می شود.
