وقتی به تو گیر می دهند چه می کنی؟
وقتی به تو گیر می دهند چه می کنی؟
حتماً مواردی برایت پیش آمده که کسی به تو گیر داده و تو مات و مبهوت می شوی که چه بگویی و چه واکنشی باید از خود نشان بدهی.به این نکته توجه کن که وقتی کسی با حرف های آزار دهنده اش تو را تحت فشار می گذارد و موجب دلخوری و عصبانیت می شود،باید حواست جمع باشد که چه چیزی را نگویی. سعی نکن با گفتن عبارت: ” حرف تو حقیقت ندارد.” از خودت دفاع کنی یا حرف هایش را منکر شوی و بگویی:” اصلاً حرف هایت را قبول ندارم.”
وقتی کسی به تو حرف هایی می زند که انتظار شنیدنش را نداری و با عصبانیت و دلخوری حرف هایش را انکار می کنی، در واقع در برابر گفته های او خلع سلاح شده ای. اگر کسی به تو بگوید: ” چه خبر است.زود از کوره در نرو.” و تو جواب بدهی: ” اصلاً این طور نیست. کی گفته من از کوره در می روم؟!” در واقع به طریقی حرفش را تأیید کرده ای. حتماً از این جمله تعجب می کنی و می گویی چه طور ممکن است بر زبان آوردن مطلبی که حقیقت ندارد حکم تأییدیه حرف طرف مقابل را دارد؟ یا اگر کسی بگوید : ” چرا دلخور شدی.” و تو بلافاصله بگویی: ” نخیر، من دلخور نیستم.” باز هم حرف او را تأیید کرده ای؟!
حواست باشد که ذهن خلاف هر آنچه را گفته شده نمی گیرد، بلکه هر آنچه را گفته می شود می شنود.اگر به خودت بگویی: ” این کار را کن” یا ” از این کار دست بردار.” ذهنت نا خودآگاه دست به کاری می زند که سعی داری از آن دوری کنی.. بگذار تا مسئله با یک مثال ساده روشن شود: ” لطفاً آن کیک خامه ای پر از توت فرنگی را در ذهنت مجسم نکن.” یا: ” از خیر بستنی مخلوط شکلاتی با طعم انبه بگذر” . یا ” دسر میوه ای با طعم وانیلی را نخور.” در واقع وقتی این حرف ها را می زنی، ذهن تو روی کلماتی که گفتی متمرکز می شود و همین موارد خوشمزه را برایت مجسم می کند و دهانت را آب می اندازد. ذهن تو روی کلماتی که گفتی متمرکز می شود و همین موارد خوشمزه را برایت مجسم می کند و دهانت را آب می اندازد. ذهن تو این خاصیت را دارد که افعال را ویرایش می کند و افعال منفی را به مثبت تبدیل می کند وقتی مادری دست بچه ی خود را رها می کند و آن بچه بلافاصله شروع به دویدن می کند و مادر به تشر به او می گوید : ” ندو، می افتی زمین.” و همان موقع هم بچه به زمین می خورد، در اصل خود مادر باعث زمین خوردن بچه شده است.چون ذهن او، کلمه ی ” ندو” را ویرایش کرده و به صورت ” بدو” درآورده است.وقتی با دوستت قدم می زنی و او تند راه می رود و از او عقب می افتی ، به جای اینکه بگویی:” این قدر تند نرو.” بگو: ” لطفاً آهسته راه برو”.
پس وقتی با خودت یا با دیگران حرف می زنی،فقط از کلمات مثبت استفاده کن.وقتی در محیط کار، همکارت به تو هشدار می دهد: ” این مسئله که این قدر عصبانیت ندارد.” و تو در جواب می گویی : ” من که عصبانی نیستم” ، در واقع حالت عصبانیت در ذهن تو نقش می بندد و واکنشی توأم با عصبانیت نشان می دهی.
وقتی مادری به فرزندش می گوید:” این قدر بی عرضه نباشد.” و او جواب می دهد: ” من بی عرضه نیستم.” در واقع با استفاده از این حرف منفی، بی عرضگی را در خودش تقویت می کند.
متأسفانه در جامعه ی این روز های ما خیلی مد شده که بابت تشکر از کسی گفته می شود:” خسته نباشی” حتماً خودت هم از آن افرادی هستی که از این جمله زیاد استفاده می کندند. اگر از آفت این جمله ی بسیار منفی با خبر بودی هرگز به کسی چنین حرفی را نمی زدی، چون ذهن تو فعل ” نباشی” را ویرایش نموده و به ” باشی” تبدیل می کند.در ضمن کلمه خسته هم در ذهن نقش می بندد. در نتیجه تو که می خواستی با کلامی آرامش بخش و التیام دهنده طرف مقابل را شاد کنی، کل وجودش را از خستگی سرشار می کنی.
پس از حالا به بعد سعی کن در گفت و گوی خود با دیگران و خودت فقط و فقط از عبارات مثبت استفاده کنی.
به موارد ” نگو….، بگو….” زیر توجه کن و هرنوع کلام منفی را طبق گفته های زیر به کلام مثبت تبدیل کن:
نگو: ” با هم دعوا نکید” بگو: ” لطفاً با هم محترمانه رفتار کنید.”
نگو : ” دیر نکن.” بگو:” زود بیا”
نگو: ” این قدر دست و پا چلفتی نباش.” بگو:” زبر و زرنگ باش”
نگو: ” بیخ گوشم داد نزن.” بگو: ” آهسته حرف بزن.”
وقتی عبارات مثبت را که در واقع ادای محترمانه عبارات منفی است بر زبان بیاوری و این طرز گفتار را عادت خود قرار دهی، خودت و طرف مقابلت در زندگی از آرامش بیشتری برخوردار خواهید شد.برگرفته شده از کتاب نویسنده کتاب خوشبختی ات باش