چگونه به اشتباه دیگران واکنش نشان دهیم

چگونه به اشتباه دیگران واکنش نشان دهیم

اگر کسی اشتباهی می کند که مستقیماً روی شما اثر می گذارد. خواه اشتباهی جزیی باشد یا بزرگ طبیعی است که دلخور شویم و نومید گردیم. اما اغلب اشخاص به اشتباه خودشان و یا دیگران به خوبی واکنش نشان نمی دهند. الگوی قدیمی می گوید که ازاین اشتباه عصبانی شوید،سرزنش کنید، مجازات کنید و یا کسی را که با اشتباهش به شما آسیب رسانده از زندگیتان بیرون بیاندازید. اما روش جدید رهایی احساسی توصیه می کند از روش صبورانه و شکیبایی بهره بگیرید.

به این نکته توجه کنید: اشتباه چیست؟ گاه اشتباه ناشی از تصمیم گیری تحت تأثیرنبود علم و اطلاع و یا بی اطلاعی و یا بی وقتی است. به خاطر داشته باشید اشتباهات به عمد صورت خارجی پیدا نمی کنند.

بحث درباره یک اشتباه کمی دشوار است زیرا اشخاص بلافاصله گارد می گیرند حتی اگر کارشان را به درستی انجام ندهند و یا در انجام دادن کارشان صلاحیت لازم را نداشته باشند ناراحت شدن به شما کمکی نمی کند ممکن است حق با شما باشد اما اگر خواهان حفظ رابطه هستید، این کافی نیست.من نمی گویم که اشتباه به شما مجوز می دهد که اشتباهات خود را تکرار کنید و از خود بی رقتی نشان دهید. اما می توانند کاتالیزی برای درست انجام دادن کارها باشند. یکی از بیماران من مقاطعه کاری را استخدام کرد تا حمامش  را تغییر شکل دهد. مقاطه کار کند کار می کرد و بعضی از کارها را هم بطور کلی به اشتباه انجام می داد. وقتی بیمار من اشتباهات و قصورهای او را به روی خودش آورد او با لحن تندی جواب داد( یعنی می گویی من تنبل هستم)؟ بعد از سرعت کارش به مقدار بیشتری کاست. بیمار من به این نتیجه رسید که دو راه بیشتر ندارد یا مقاطعه کار را اخراج کند و یا نگرش خود راتغییر دهد.او تصمیم گرفت نگرش خود را تغییر دهد.چرا؟ من و او درباره چهار قاعده برای برقراری ارتباط با صبر و شکیبایی که در فوق به آن اشاره کردم بحث و تبادل نظر کردم. او خواسته خود را با مقاطعه کار در میان گذاشت اما به او نگفت که اشتباه می کند. اگر این بیمار من می خواست به نتیجه دلخواهش برسد باید ناراحتی و رنجش را کنار می گذاشت.

اشتباهات امری ناچارند. شما مرتکب اشتباه خواهید شد. دیگران هم اشتباه خواهند کرد. در نهایت انسان هستیم. آزاد و رها بودن یعنی اینکه به خودتان فضایی برای رشد کردن بدهید. بجای مجازات کردن کسانیکه اشتباه می کنند از آنها حمایت کنید تا ببینند اگر می توانند بهتر شوند اگر رفتار نامناسبی از خود بروز دادید در مقام عذر خواهی برآئید، هر چند ممکن است این کار دشواری باشد. با این رفتار اشخاص بیشتر متوجه اشتباهات خود می شوند. ارتباط یک منحنی آموزشی است  اجازه ندهید ناراحتی و یأس و نومیدی شما را کنترل کنند. به هنگام بروز اشتباه صبورانه به خود و به دیگران کمک کنید. به اینکه دیگران میل به تغییر دارند احترام بگذارید تا روابط شما تغییر کند.

مرحله اقدام احساسی

یک ناراحتی ده دقیقه ای را به یک ناراحتی تمام مدت روز تبدیل کنید.

وقتی چیزی شما را ناراحت می کند به آن جنبه دائمی ندهید. وقتی یک ناراحتی جزیی را جنبه دائم می دهید تمام روزتان را خراب می کند. اجازه ندهید یک موضوع ناراحت کننده لحظات شگفت انگیز زندگی شما را خراب کند.

برای مثال اگر لاستیک چرخ اتومبیل شما در حالی پنچر می شود که قرار است در دفترتان در لحظات اولیه صبح در جلسه ای شرکت کنید، ناراحتی را احساس کنید. آن را با یکی از دوستانتان در میان بگذارید اما تمام فکر و ذکر روزتان را به آن ندهید.

مراقبه برای رسیدن به رهایی

از امروز متعهد شوید که از خود و از دیگران ناراحت و نومید نمی شوید. صبر پیشه کنید و مهربان باشید. اگر ناراحت یا مأیوس هستید، این فشار را از روی خود بردارید. بگوئید. من بیشتر تلاش خود را کرده ام. با خود به شکل یک کودک گرانبها رفتار کنید. مراقبت از خود را نادیده بگیرید.

چگونه به دیگران بگوییم که اشتباه می کنند

افراد به دلایل مختلفی ممکن است اشتباه کنند: مانند تحریک شدن به داشتن تفکری نادرست، صحبت کردن با اطلاعات نادرست یا قدیمی یا اینکه حرفشان تا حدی درست باشد، اما نه کاملاً. در هر صورت، هنر ِآگاه کردن افراد از اشتباهشان، شامل متقاعد کردن آنها با دلیل، منطق و حقایق است؛ به گونه ای که به جای برخورد شدید با افراد در مورد اشتباهشان، با ملایمت این امر را به آنها گوشزد نماید. آگاه کردن افراد از اشتباهشان می تواند ناراحت کننده باشد، اما در برخی موارد، انجام این کار ضروری ست. در ادامه، قانع کننده ترین و کم سر و صدا ترین روش ها برای برخورد در چنین شرایطی آورده شده است.

1- تصمیم به صحبت کردن

جوانب مثبت و منفی را بسنجید. از خود بپرسید که با اشاره به اشتباه آنها، چه چیزی به دست می آورید. اگر جنبه های مثبت این کار زیاد نیست، سعی کنید که اصلاً چیزی نگویید و انرژی خود را برای بحث هایی که در واقع مهم هستند، صرفه جویی نمایید.

• به عنوان مثال، اگر شما و شخصی که برایتان مهم است، در مورد اینکه چه کسی باید ظرف ها را بشوید صحبت می کنید. و او بگوید که آخرین بار خودش ظرف ها را شسته است؛ درحالی که شما می دانید که اینطور نیست؛ بحث درباره چنین موضوع کوچکی ممکن است ارزشش را نداشته باشد. با این حال، اگر این شخص دائما فراموش می کند که شما بیش از او کارها را انجام می دهید، پس ارزش آن را دارد که این موضوع را مطرح نمایید.
• موقعیت دیگری که احتمالاً ارزش بحث کردن را ندارد: اشتباه آنها در مورد موضوعی بسیار پیش پا افتاده است. مثلا شخصی بگوید چیزی در حدود چهار روز پیش اتفاق افتاده است، درحالی که می دانید این اتفاق، دقیقاً دو روز پیش رخ داده. اگر این روند، آینده گفتگو را به روشی معنی دار تغییر نمی دهد، بهتر است مواردی از این دست را رها کنید.

2- زمان مناسب را بیابید.

هیچ کس دوست ندارد در برابر جمع، وجهه خود را از دست بدهد. اگر می خواهید اشتباه کسی را به او بگویید، وی را کنار بکشید و این کار را به صورت خصوصی انجام دهید. یعنی بعضی اوقات، باید منتظر فرصت مناسب تری باشید. ممکن است بیان این موضوع در همان لحظه، کار درستی نباشد.

• بعداً، هنگامی که به صورت خصوصی درمورد این مساله صحبت می کنید، حتماً آن را به روشی بی طرفانه بیان نمایید تا مکالمه شروع خوبی داشته باشد.

3- آرام باشید.

حتی اگر با گفتن این موضوع، چیزهای زیادی بدست می آورید یا با گوشزد کردن اشتباه فرد، احساس خوبی خواهید داشت، حتماً حرفتان را خونسردانه بیان کنید. بهتر است افراد را در حالت دفاعی قرار نداده و آنها را ناراحت نکنید، مگر اینکه در واقع این هدف شما باشد. این امر، باعث می شود که طرف مقابل حرف اصلی شما را به خوبی متوجه نشود.

4- آماده باشید.

قبل از اینکه در مورد اشتباه آنها صحبت کنید، مطمئن شوید که موضوع را به دقت بررسی کرده اید و در حقیقت می دانید که حق با شماست.

• به آنچه ممکن است برای دفاع از خود، در پاسخ شما بگویند، فکر کنید و پاسخ های احتمالی خود را، که می تواند آن ها را در پذیرش حرفتان قانع کند، آماده نمایید.

5- با ذهنی باز به مکالمه بپردازید.

به میزان اطمینان خود از درست بودن نظرتان فکر کنید و بدانید که آن ها نیز به احتمال زیاد نسبت به نظر خود به همان اندازه مطمئن هستند.

• به یاد داشته باشید که اگرچه فکر می کنید حق با شماست و آنها درست نمی گویند، اما این احتمال وجود دارد که در واقع شما نیز اشتباه کنید.
• هنگامی که تصمیم می گیرید بلند صحبت کنید، به خاطر داشته باشید که احتمال اشتباه در شما وجود دارد و خود را آماده نمایید تا با دقت به استدلال های مخالف گوش دهید.

6- به رفتار اشاره کنید، نه شخصیت.

افراد را در مورد هوش یا جنبه دیگر شخصیتشان قضاوت نکنید. این کار با احتمال بیشتری آنها را در حالت دفاعی قرار می دهد. اگر عمل یا تفکر خاص آنها را (از هر کاری که در آن اشتباه می کنند) از شخصیتشان جدا نمایید، آنها می توانند به راحتی خطای خود را ببینند؛ زیرا هویت و عزت نفسشان خیلی درگیر نیست.

7- راه درست را نشان دهید.

اگر راهکار جایگزین مناسبی ارائه دهید، مردم تمایل بیشتری خواهند داشت که حرفتان را در مورد اشتباه خود، باور کنند. اگر فقط اشاره کنید که آنها اشتباه می کنند اما بیش از این چیزی نگویید و راهکار دیگری ارائه ندهید، احتمال اینکه در حالت دفاعی قرار گیرند، بیشتر می شود.

با اقتدار صحبت کنید اما در مکالمه خود برخوردی متواضعانه داشته باشید. نکته اصلی در اینجا این است که افراد در حالت دفاعی قرار نگیرند.

8- به آنها سخت نگیرید.

  پرخاشگر نباشید و اجازه دهید با گفتن جمله ای مانند “فکر می کنم ممکن است در اینجا اشتباه کنید” به جای اینکه “شما کاملاً اشتباه کرده اید” به آرامی در جریان قرار بگیرند. مورد اول آزاردهنده تر است و به احتمال زیاد منجر به بروز خودکار واکنشی تهاجمی توسط آنها می شود، مانند خودداری از جدی گرفتن حرف شما.

9- تکنیک ساندویچ را امتحان کنید.

  سعی کنید اشتباه آنها را بین دو ویژگی مثبت در موردشان ساندویچ کنید، یا نکات مثبت دیگری در مورد آنها را یادآور شوید. با استفاده از این تکنیک، ممکن است آنها نسبت به تصحیح اشتباه شان توسط شما خیلی احساس منفی نداشته باشند.

برگرفته از کتاب رهایی عاطفی

مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد