کودکان و تلویزیون
کودکان و تلویزیون
تلویزیون میتواند جنبۀ آموزشی بالایی داشته باشد،زیرا برنامه های مخصوص کودکان چگونگی خواندن و شمردن را به آنها می آموزند و کودکان را با افکار و تجربیات تخیلی و خلاق آشنا می کنند .اما هر چند سابقا “برنامۀ کودک ” تقریبا مدت زمان مناسبی را برای نشستن کودکان در پای تلویزیون فراهم میکرد ،پیشرفتهای تکنولوژی از قبیل کانالهای بیشتر ،تلویزیون ماهواره ای ،و بخصوص ویدئو،این امکان را فراهم آورده است که تمام روز به تلویزیون بچسبند.
تلویزیون نه تنها به هیچ وجه برای کودکان تحریک بخش نیست ،بلکه دارای تاثیری مسحورکننده و فلج کننده روی بچه هاست زیرا ارتباط آنها را با لمس و ادراک مستقیم دنیای اطراف که برای رشد به آن نیاز دارند،قطع میکند .هر پدر مادری میداند که تلویزیون بچه های پر سروصدا را آرام میکند و بچه ها اغلب برای اینکه چیزی از بیرون حواس آنها را پرت نکند،خیلی نزدیک به تلویزیون می نشینند.وسوسه استفاده از تلویزیون برای سرگرم کردن کودکان هنگامی که پدر و مادر یا انرژی بازی با آنها را ندارند ،بسیار قوی است .متاسفانه این موضوع میزان ارتباط اجتماعی با والدین را که برای رشد اجتماعی و زبانی کودک اهمیت فراوانی دارد ،کاهش میدهد .ممکن است زمان قصه خواندن که در آن پدر یا مادر و کودک به اتفاق هم وقایع کتاب را دنبال میکنند و کودک از نیروی تخیل خود استفاده میکند و به تدریج با کلمات مکتوب آشنا میشود ،جای خود را به تماشا کردن تلویزیون و ویدئو بدهد ،که در آن کودک تنهاست و دریافت کننده اطلاعاتی راجع به دنیای خودش میباشد که شاید خودش آنا را کشف کند لذت بخش تر میباشد.
امروزه حتی پدران و مادران اندیشمند نیز ممکن است خود را با این توجیه که فقط اجازه تماشای برنامه ویژه کودکان و برنامه های آموزشی را به کودکانشان میدهند بفریبند و با دادن اجازه تماشای تلویزیون به کودکانشان وقت فراغتی را برای خود بدست آورند .مدت زمان تماشای تلویزیون توسط کودکان را طور دیگری میتوان تعبیر کرد و آن کارهایی است که با چسبیدن به تلویزیون از انجام آنها محروم میشوند.
ممکن است والدین اصرار داشته باشند که تلویزیون سبب تحریک قوۀ تخیل میشود ،زیرات معمولا کودکان از شخصیت های محبوب تلویزیونی خود تقلید میکنند .قطعا همۀ ما در دوران کودکی شخصیت هایی را میشناختیم که دوست داشتیم از آنها تقلید کنیم ،ولی اگر کودکان را با روشهای فعالانه تری ،مثل پوشیدن لباس شخصیتهای محبوبشان ،تحریک کنید میبینید که استعداد آنها برای خلق شخصیتهای مخصوص به خود عالی است .ازآنجا تلویزیون کار ابداع تخیلی را خودش انجام میدهد ،سبب نوعی تنبلی تخیل میگردد.
مقداری تماشای تلویزیون می تواند تجربه با ارزشی برای کودک شما باشد زیرا مفاهیم جدیدی،مثل خواندن ساعت ،را یاد میگیرد و از انجام آنها لذت میبرد .تلویزیون یک منبع اطلاعاتی برای کودک شما در کنار سایر منابع است .اما کارشناسان معتقدند که روزی یک ساعت تماشای تلویزیون برای یک کودک خردسال کافی است .در غیر اینصورت زمانی که بایستی صرف بازیهای فعال ،اکتشاف ،و برقراری ارتباط شود هدر می رود و ممکن است رشد تمام عیار کودک شما را محدود سازد.
مرکز مشاوره گروه همراه سعادت آباد
