اضطراب فراگیر: همه چیز درباره نگرانی‌های همیشگی،علل و راه‌های مقابله با آن

اختلال اضطراب فراگیر نوعی اختلال روانی به شمار می‌رود که باعث می‌شود شخص مدام نگرانی‌های همیشگی داشته باشد و نتواند آنها را مدیریت کند. طبق آمارها کسانی که درگیر این اختلال هستند افسردگی را هم تجربه می‌کنند. این اختلال در صورت عدم درمان می‌تواند زندگی شخص را مختل کند و مشکلاتی در روابط بین فردی او ایجاد نماید. برای آشنایی بیشتر با اختلال اضطراب فراگیر ، دلایل و راه‌های مقابله با آن ادامه مقاله را دنبال کنید.

اختلال اضطراب فراگیر

اضطراب فراگیر از جمله اختلالات اضطرابی به شمار می‌رود که سبب نگرانی‌های غیرقابل وصف و همیشگی در انسان می‌شود تا جایی که زندگی و رابطه او را با دیگران تحت شعاع قرار می‌دهد. این افراد دائماً احساس ترس و نگرانی‌های غیرطبیعی داشته و برای هر مورد جزئی خیلی زود به دلشوره می‌افتند. آنها باورشان بر این است که همین نگرانی‌ها می‌تواند از مشکلات بیشتر جلوگیری کند. تفاوت اختلال اضطراب معمولی با اضطراب فراگیری این است که برخی از افراد ممکن است گاهی به دلیل فشارها و مسائل مختلف در زندگی احساس نگرانی و استرس داشته باشند و این طبیعی است اما وقتی اضطراب فراگیر گفته می‌شود که شخص احساس ترس یا ناراحتی دائمی بی‌قراری و پریشانی  داشته باشد.

کسانی که دچار اختلال اضطراب فراگیر هستند احساس ناامیدی ، کاهش حافظه ، افزایش اختلالات خواب و عدم تمرکز دارند. چنین استرس آنها می‌تواند باعث بیماری‌های قلبی فشار خون بالا و دیابت شود. بنابراین در صورت عدم درمان اختلال افراد احتمال دارد دچار بیماری‌های روان تنی یا سایر بیماری‌های جسمی شوند.

نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر

کسانی که درگیر اختلال اضطراب فراگیر هستند بیشتر از افراد عادی دچار اضطراب می‌شوند و نمی‌توانند آن را کنترل کنند. معمولا این اختلال در کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود اما افرادی که در نین بزرگسالی هم درگیر آن می‌شوند بالا است. مهمترین علائم اضطراب فراگیر شامل:

• نگرانی بیش از حد برای هر نوع مسئله جزئی در زندگی
• مشکل در کنترل نگرانی یا احساسات عصبی خود
• احساس بی‌قراری و عدم تمرکز
• اختلالاتی در خوردن و خوابیدن
• احساس تنش عضلانی در بدن
• دردهای غیر قابل توصیف و لرزش بدن
• تنگی نفس و تعرق
• احساس گرفتگی در گلو
• خستگی و عدم احساس آرامش
• حالت تهوع یا تکرر ادرار

دلایل اختلال اضطراب فراگیر

مهمترین عواملی که در ایجاد اختلال اضطراب فراگیر نقش دارند شامل:

عوامل ژنتیک: تحقیقات و مطالعات مختلف نشان می‌دهد که سابقه ابتلا به اضطراب فراگیر در یکی از اعضای نزدیک یا افراد خانواده می‌تواند احتمال آن را در افراد دیگر بالا ببرد.

فعل و انفعالات شیمیایی مغز: اضطراب فراگیر با عملکرد غیر عادی عضی از راه‌های مسیرهای که در احساس و تفکر نقش دارند ، رابطه دارد. لذا اگر نواحی که مسیرهایی را به هم اتصال می‌دهند عملکرد صحیحی نداشته باشند شخص ممکن است دچار اختلالات اضطرابی یا اختلالات خلقی شود.

عوامل محیطی: برخی از اتفاقات ناخوشایند در زندگی مانند تجاوز ، مرگ یکی از عزیزان ، جدایی والدین ، تغییر مدرسه یا شغل ، مهاجرت و عوامل دیگر می‌تواند در ایجاد اضطراب فراگیر نقش داشته باشند. علاوه بر این فشارهای روحی و روانی می‌تواند در دامن زدن به این اختلالات موثر باشد. همچنین کسانی که درگیر استفاده از مواد اعتیادآور مانند کافئین ، الکل و نیکوتین یا ترک این مواد هستند هم اضطراب بالایی را تجربه می‌کنند.

شرایط پزشکی: برخی از بیماری‌های ریوی ، قلبی و تیروئید می‌توانند نشانه‌هایی همانند اختلالات اضطرابی ایجاد کنند یا سبب بدتر شدن آن گردند.

ویژگی‌های شخصیتی: به طور کلی کسانی که وسواسی شکاک ، بدبین یا ترسو یا چنین ویژگی‌های شخصیتی دارند  بیشتر از دیگران مستعد ایجاد اختلال اضطراب فراگیر می‌باشند.

عوارض اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر در صورتی که درمان نشود می‌تواند سبب ایجاد مسائل و مشکلات روانی و جسمانی متعددی برای افراد شود. مهمترین عارضه‌های اختلال اضطراب فراگیر شامل افسردگی ، اقدام به خودکشی ، کاهش کیفیت زندگی ، استفاده از الکل و مواد مخدر ، مشکلات گوارشی ، انزوای اجتماعی ، و ایجاد مشکلاتی در کار و تحصیل است.

درمان اختلال اضطراب فراگیر

مهمترین روش‌های درمان اختلال اضطراب فراگیر به شرح زیر است:

درمان شناختی رفتاری

یکی از راه‌های کنترل و بهبود نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر درمان‌های شناختی رفتاری می‌باشد. در چنین درمانی به مراجعین کمک می‌شود تا ادراکات و شناخت خود را تشخیص داده و آنها را تغییر دهند. به نوعی افراد متوجه می‌شوند که افکار و باورهای آنها نقش زیادی در احساسات دارند. لذا با تغییر افکار و باورهای اضطراب‌آور و ناخوشایند خود می‌توانند تا حد زیادی بر این اختلال غلبه کنند. در این روش درمانگر می‌تواند کمک کند تا شخص به تدریج افکار صحیح و منطقی را جایگزین افکار منطقی کند.

روان درمانی پویشی و روانکاوی

در این نوع درمان به مراجع کمک می‌شود تا علت اضطراب و الگوهای نامناسب که باعث تجربه اضطراب می‌شوند و ارتباط آنها را با یکدیگر مشخص کند. این نوع درمان‌ها شخص می‌تواند به صورت ریشه‌ای مسائل اضطراب آور خود را شناسایی کند هرچند که درمان‌های روانکاوی و روانپویشی به نسبت سایر درمان‌ها بلند مدت هستند.

مواجهه درمانی

در این روش درمان شخص اعتقاد دارد که از شرایط اضطراب آور باعث تشدید آن اضطراب می‌شود لذا با قرار گرفتن در معرض شرایط اضطراب آور می‌تواند ترس خودش را به تدریج کم کند و توانایی مقابله اش بالا رود.

دارودرمانی

یکی از راه‌های دیگر برای درمان اختلال اضطراب فراگیر تجویز دارو است البته به تنهایی کافی نیست و لازم است شخص در کنار آن از خدمات مشاوره و روان درمانی هم استفاده کند.

تغییر سبک زندگی

برای غلبه بر اضطراب لازم است که تغییراتی در نحوه زندگی انسان همچون مسائلی مانند خواب و بیداری ، تغذیه ، تفریح و سایر وجوه زندگی ایجاد شود. اگر کسی عادت به استفاده از الکل یا سایر مواد اعتیاد آور داشته است یا ورزشی نمی‌کرده است و یا افکار منفی دارد لازم است که آنها را تغییر دهد.

کلام پایانی

در این مقاله متوجه اضطراب فراگیر رگول دلایل و راه‌های مقابله با آن شده‌اید. اگر شما هم برای هر مسئله‌ای در زندگی خود فوراً دچار اضطراب یا افکار زنجیره‌ای منفی می‌شوید توصیه می‌شود که حتماً از روانشناس بالینی در این زمینه کمک بگیرید.